Μεσαίωνας, μεταξύ του 1500 και 1600, η ιερά εξέταση ήταν στο zενίθ της δυναμής της. Χιλιάδες ανθρώπων οδηγούνταν στην πυρά ,άδικα κατηγορούμενοι ως λατρευτές του διαβόλου, ενώ κατ’ουσιαν ήταν οπαδοί της Παλαιάς Θρησκείας, αντιφρονούντες και θύματα στημένων κατηγοριών, τότε ήταν στην κορυφή της ακμής της και η Φαουστιανή Λογοτεχνία και τα Μαγικά Γριμμόρια.Τα γριμμόρια δεν ήταν τίποτα άλλο από μαγικά ημερολόγια, που είχαν εώς επί των πλείστων, να κάνουν με επικλήσεις διαφόρων οντοτήτων αγγελικών και δαιμονικών. Δεν μας επιτρέπει ο χώρος να αναλύσουμε την πλήρη χρησιμότητα αυτών, ίσως το κάνουμε σε επόμενα τεύχη, ώστε να δούμε και την αιτία δημιουργίας της γρημοριακής φιλολογίας. Εδώ θα περιοριστούμε να αναφέρουμε τα εξής,ο Μεσαίωνας ήταν μια κρόνια περίοδος κάθαρσης, τόσο σκοτεινή που ακόμα και η γνώση διαστρεβλώθηκε και συσκοτίστικε παραμένωντας ωστόσο κρυμμένη, πίσω από τις παραφθαρμένες αράδες κάποιων κωδίκων, μερικοί από τους οποίους είναι καταχωνιασμένοι στις αποθήκες των μουσείων. Μέσα τους περιέχεται η γνώση και η πρακτική πανάρχαιων μυστικιστικών πρακτικών, προερχόμενες από την Μεσοπόταμια, την Χαλδαία, την Βαβυλώνα, την Ιουδαϊκή Μέρκαβα, τα Αιγυπτιακά Μυστηρια, τον Πυθαγόρα και το αποτέλεσμα όλων αυτών, την μεταγενεστερη καμπάλα και συστήματα όπως το Συχέμ Με Φοράς ,ένα σύστημα ανάλυσης του Ιερού Ονόματος Του Θεού, του τετραγράμματον τοποθετούμενου στην διάταξη μιας πυθαγόρειας τετρακτύος .
Ετσι, το άθροισμα της αριθμητικης αξίας προστιθεμενο δίνει τον αριθμό 72, το απόλυτο κλειδί του διαιρεμένου ονόματος. Από που προκύπτουν, όμως, τα 72 αντίστοιχα ιερά ονόματα του ενός και διαρεμένου? Από τρεις στίχους της Εξόδου και συγκεκριμένα τους στίχους από 19 εώς 21 της Εξόδου. Με καμπαλιστικές αριθμολογικές τεχνικές και μια ημιοφιδοειδή κατάταξη των εν λόγω στίχων εξήχθησαν 72 τριγράμματα ονόματα τα οποία αποτελόυν και την διαίρεση του Τετραγράμματον. Από αυτά τα τριγράμματα ονόματα και για να δημιουργηθούν αντίστοιχα οι 72 αρχάγγελλοι του Συχεμ με Φοράς προστίθενται ενναλάξ δύο καταλήξεις, η κατάληξη ελ για να υποδηλώσει άγγελους της κρίσης και ιχ(ιαχ) για να υποδηλώσει αγγέλους του ελέους. Οι οποίοι, με την σειρά τους συνδέονται και με τον ζωδιακό κύκλο, ο οποίος έχει 72 πεντανούς. Δύο πεντανοί σχηματίζουν έναν δεκανό στο ζωδιακό κύκλο, και τρεις δεκανοί αντιστοιχούν σε κάθε ζώδιο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, το καθένα από τα 72 ονόματα να αντιστοιχεί σε μία πεντάδα και ανά 6 σε τριάντα μοίρες ή αλλιώς τρεις δεκανούς του ζωδιακού. Συνεπώς, κάθε μέρος του ιερού ονόματος εξουσιάζει και διακατέχει μια πολύ συγκεκριμένη περιοχή του ετήσιου κύκλου, τουλάχιστον σε οτι αφορά το δικό μας γαλαξιακό σύστημα.
Στον ίδιο καββαλιστικό πίνακα, τοποθετούνται και οι 72 δαίμονες της Γητείας, που συνδέονται ανα ζέυγος. Ένας για την ημέρα και ένας για την νύχτα, με τους 36 δεκανούς. Άρα, ανα ένας με τους 72 πεντανούς, ώστε οι άγγελοι να έχουν προϊστάμενη αρχή τα Θεϊκά ονόματα και αυτοί να κυβερνούν τους καταχθόνιους αντίστοιχους δαίμονες και όλοι μαζι να αντιστοιχούν στα ετήσια χρονικά πεδία. Μ' αυτό τον τρόπο, σχηματίζεται ένα νόμισμα με δυο όψεις, που στην ουσία, όμως είναι το ένα και το αυτό.Η εναρμόνιση και των δυο πλευρών είναι αυτή που φέρνει την ισσοροπία. Κάπως έτσι λοιπόν, αναπτύχθηκε περαιτέρω η επικλητική παραδοση και ενώ όλα αυτά για τον καμπαλιστή είναι απλά ένας τρόπος προσέγγισης του θείου, στη Μεσαιωνική Ευρώπη, η ανθρωπότητα διψασμένη για δύναμη και χρήμα, παράφθειρε την τέχνη της επίκλησης υποβιβάζοντας την στα υλικά θέματα αναζήτησης θησαυρών και χρημάτων ή την συμπάθεια ανθρώπων της εξουσιας. Όλες αυτές οι κοινωνικο-μεταφυσικές ζυμώσεις είχαν ως αποτέλεσμα την παραγωγή εκατοντάδων μαγικών ημερολογίων ή γριμορίων, όπως είναι γνωστά σήμερα, τα οποία αποδίδονταν στην λεγόμενη σολωμονική.
Ένα απο τα γρημόρια που ξεχωρίζουν, όμως, είναι το επονομαζόμενο Αρμαντέλ, το οποίο στην σύχρονη εποχή εκδόθηκε απο τον γνωστό σε όλους μας, Μακ Γρέγκορ Μάδερς, ο οποίος ήταν εκ των ιδρυτών της Golden Dawn και από τους πιο γνωστούς εκκεντρικούς Άγγλους. Η μετάφρασή του, αφορά ένα συγκεκριμένο αντιγραφο του βιβλίου σε γαλλική γλώσσα. Παρόλους τους ισχυρισμούς κάποιων ερευνητών ότι το Αρμαντέλ ανήκει στα έκδοχα της Φαουστιανής λογοτεχνίας, αυτό δεν φαίνεται να είναι σωστό, μιας και το πρώτο λογοτεχνικό κείμενο σχετικά με τον Φάουστ κυκλοφόρησε το 1587. Για το Αρμαντέλ, έχουμε αναφορές πιο πριν, καθώς, ο Dr.Dee, ο ελισαβετιανός μάγος που παρέδωσε στην σύγχρονη μαγεία τις Ενωχιανές αγγελικές επικλήσεις, φαίνεται ότι κατείχε ένα αντίγραφο του Αρμαντέλ, όπως επίσης και αυτό του Αλμαντέλ και του Αρμπατέλ, αυτό εξάγεται από το γεγόνος ότι μέρος του, που αφορά τους μεγάλους αρχαγγέλους, εμπεριέχεται και στο πρώτο Liber Mysteriorum, το οποίο χρονολογείται το 1581.
Ένα άλλο στοιχείο που το κατατάσσει στην προ-φαουστιανή γραμματεία, είναι το γεγονός ότι περιεχει επικλήσεις αγγελικών οντοτήτων αλλά και ... «διαβόλων»,όπως τους ονομάζει, με κύριο σκοπό την γνώση των μυστηρίων του κόσμου. Αυτό που ενισχύει τον παραπάνω συλλογισμό, είναι η συγκεκαλυμμένη Καββάλα που εμπεριέχεται στο κείμενο. Για παράδειγμα, στο κεφάλαιο που αναφέρεται στα σανχετρίνς, στην σφραγίδα του Zadkiel, το Αρμαντέλ λέει οτι ο άγγελος αυτός διδάσκει «όλες τις ενεργητικές και παθητικές επιστήμες και η σφραγίδα του, την μέθοδο συνένωσης του ενεργητικού και του παθητικού. Ακόμα και ο άπειρος αρχάριος σπουδαστης του εν λόγω μαγικού συστήματος, καταλαβαίνει εδώ ότι το κείμενο αναφέρεται στην ένωση της αρσενικής και θηλυκής πλευράς του ανθρώπου, στον αλχημικό γάμο, το στάδιο rubedo της αλχημείας, την επιστροφή στον ερμαφρόδιτο. Ίσως, έχει προκαλέσει σύγχυση στους ερευνητές, η σφραγιδα με την ονομασία Εμοστοφελής, την οποία ταυτίζουν με τον Μεμφιστοφελή του Φάουστ, η πιο λογική εξήγηση που θα μπορούσαμε να δώσουμε είναι ότι είτε αποτελεί μια ειπείσακτη σφραγίδα στο corpus του κειμένου, είτε πως όντως πρόκειται για μια παραφθορα του Μεμφιστοφελή, αν και δεν είναι η ίδια η σφραγίδα του. Απότα παραπάνω, συμπεραίνουμε ότι ο θρύλος του Φάουστ, που κυκλοφορύσε ήδη από τον 14ο αιώνα επηρέασε μεν το κείμενο, όχι όμως σε τέτοιο βαθμό ώστε να το κανει Φαουστιανό.
Επίσης, κάτι άλλο που το συνδέει με τη καμπαλιστική κοσμοθέαση και τις επικλητικές της μεθόδους είναι η «αγγελοποίηση» ορισμένων γραμμάτων του εβραϊκού αλφαβήτου, που πολλοί τελετουργικοί μάγοι θεωρούν ιερό. Χαρακτηριστικό παραδειγμα αποτελεί το πνεύμα Αλέπτα, που είναι η εμφανής προέκταση του πρώτου γράμματος του εβραϊκού αλφαβήτου, Άλεφ, που σημαινει Βόδι=Ταύρος που σέρνει το αλέτρι. Πέραν όλων αυτών των ακαδημαικών θεμάτων, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι όλα αυτά, όπως η αγγελοποίηση, φαίνονται παράλογα στον αμύητο αλλά και ίσως μια καλοστημένη φάρσα για τους αφελείς, ομως ο πρωτοασχολούμενος αποκρυφιστής πρέπει να καταλάβει ενα πράγμα. Όλα αυτά συνήθως κυκλοφορούν με τη όχι τυχαία ονομασία, Κλειδιά του Σολωμόντα κτλ. γιατί είναι πράγματι κλειδιά, που ο καθένας τα προσαρμόζει, έτσι ώστε να ξεκλειδώσουν οι αστρικές κλειδαριές, τις πύλες για τον αόρατο κόσμο,τον εσωτερικό. Και εμείς λοιπόν, εδώ, θα δώσουμε δύο τρόπους εργασίας ώστε να ξεκλειδώσετε αυτές τις θύρες του αστρικού μονοπατιού. Πριν όμως, θα θέλαμε να προειδοποιήσουμε ότι οι δειλοί και οι αβέβαιοι θα βρεθουν στα δίχτυα της πλάνης και οι ματαίως αναζητουντες απλά την δύναμη, στα γρανάζια της παράνοιας, γιατί ακόμα και η γνώση που μπορεί να μας δώσει μια επίκληση, το βάρος της, μπορεί να αποβεί μοιραίο και να συντρίψει εναν κοινό νού, ο οποίος εκπαιδεύθηκε με τις αρχές ενός στείρου ορθολογισμου. Θα θέλαμε να δώσουμε ένα παράδειγμα, μέσα από δύο πρακτικές διορασης και επίκλησης, χρησιμοποίωντας την πρώτη σφραγίδα των σανχεντρίν, αυτή του Τζάντκιελ .Το γριμόριο μας λέει ότι η σφαγίδα του διδάσκει 'ολες τις ενεργητικές και παθητικες επιστήμες άρα την συνφιλίωση του αρσενικού και του θυληκού στοιχείου εντός μας,και αυτή είναι η αρχή της αθανασίας . Την πρώτη μέθοδο την χρησιμοποιούσε και ο ίδιος ο Μάδερς και είναι ένα απλό scrying. O ίδιος ο Άγγλος αποκρυφιστής, μέσω αυτής της μεθόδου, θεωρούσε ότι μπορείς να περιπλανιέσαι στα αστρικά μονοπάτια και χρησιμοποιούσε τις σφραγίδες ως αστρικές πύλες. Όποιος πάντως την δοκιμάσει, μέτα απο λίγο εξάσκηση, θα νιώσει σαν να “ξύνει” το υποσυνείδητο του και να αποκαλύπτει τις σκοτεινές γωνίες του. Πριν ξεκινήσετε, αν έχετε καλό χέρι, ζωγραφίστε την σφραγίδα στο μέγεθος που προτιμάτε ή αλλιώς φωτοτυπήστε σε μεγένθυση.
ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ
1.Καθήστε σε μια καρέκλα με ίσια την πλάτη, χαλαρώστε.
2.Τοποθετήστε την σφραγίδα στον βωμό σας η σε ενα τραπέζι σε απόσταση 40- 50 εκατοστά Πάρτε εννέα βαθειές αναπνοές (Εισπνοή απο την μύτη και εκπνοή απο το στομα αργά και χαλαρά)
3.Συγκεντρωθείτε στην σφραγίδα, προσπαθώντας να μην ανοιγοκλείνετε τα μάτια σας, μετά απο εξάσκηση, θα νιώσετε την συνειδητότητά σας να ολισθαίνει.
4.Αφεθέίτε στον άνεμο του νου και οδηγηθείτε στο λυκόφως των αστρικών υδάτων
5.μην παραμείνετε σε αυτήν την κατάσταση πάνω από ένα τέταρτο της ώρας,επανέλθετε στην πραγματικότητα και έπειτα γειωθείτε η απλά φάτε κάτι ,κάντε κατι καθημερινό ώστε να ξεφύγετε από το αστρικό πεδίο.Μην αφήσετε να σας αιχμαλωτίσει το φως του, δεν είναι πάντοτε καλό αυτό είναι παγίδα για τον αρχάριο.Θυμηθείτε την αλίκη στην χώρα τον Θαυμάτων ο Lewis Carol που δημιούργησε αυτο το...παραμύθι δεν ήταν τυχαίος κάποιοι αναφέρουν ότι ήταν έμπειρος αποκρυφιστής και τέκτονας, αλήθεια η όχι , το έργο του βρίθει εμπειριών του αστρικού αλλόκοσμου.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου